سخت است نگفتن یک قبیله حرف!

گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست

گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست

رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت

بگذار بسوزد دل من مساله ای نیست

یادت را نگیر از من

بگذار چو سهراب بگویم: " دلخوشی ها کم نیست"

سرد است دلم دوباره باران زده ام

بی تاب شدم در اوج تنها شده ام

بسپار دلم به گوشه خلوت خود

انگار خدا برای من گم شده است

افسوس سکوت من بی پرواست

انگار برای او دوباره من خم شده ام

گذرت اگر به اینجا افتاد!

برای دل من هم بخوان فاتحه ای!

جرم من چیست که ره هموار نیست؟

گر چه همواری این ره دگر همراه نیست!

دل کندن اگر آسان بود فرهاد دل می کند نه کوه!

هوای دلم

در حالت هشدار است!

اما نه من عاشقی کردن را تعطیل می کنم

و نه

بر دوستت دارم گفتن هایم ماسک می گذارم

این نفس گیر جذاب را با هیچ چیز دیگر عوض نخواهم کرد!

تمام زندگی ام صرف شعر گفتن شد

از آن زمان که شنیدم تو شعر می خوانی!

در خلوت من.... خیال سبزت جاریست

این قسمت بی تو بودنم.... اجباریست

گاه با کوشش بسیار غزل ساخته ام

فارغ از هرچه بگویی به تو پرداخته ام

تو همانی که مرا بر سر ذوق آوردی

هیچ کس را بخدا مثل تو نشناخته ام

تلخ است که لبریز حقایق شده است

زرد است که با درد موافق شده است

عاشق نشدی وگرنه می فهمیدی

پاییز بهاریست که عاشق شده است

اینستا فرستادم جوابشو.

البته قرار شد دو سه سط جواب دم.

خب همین گم نکردنا بخشی از جبران بدهی سنگینه

شب از نیمه گذشت و دیده باز است

چرا امشب شبم دور و دراز است

وضو کن با سرشک جانم امشب

که امشب فرصت راز و نیاز است

حاضرم قسم بخورم غیر خودم و خدا هیچ کس هیچ کس از دلم خبر نداره حتی نزدیکترین شخص بهم.

و مطمئنم دیگه کسی نمی فهمه که... مطمئنم

آها حوص طراحی کردم نشستم اونو سر هم کردم بعد از صفحه لپ تاپ عکس گرفتم.

چرا دیگه نمی پرسید؟

سخت است نگفتن یک قبیله حرف!

گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست

گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست

رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت

بگذار بسوزد دل من مساله ای نیست

یادت را نگیر از من

بگذار چو سهراب بگویم: " دلخوشی ها کم نیست"

سرد است دلم دوباره باران زده ام

بی تاب شدم در اوج تنها شده ام

بسپار دلم به گوشه خلوت خود

انگار خدا برای من گم شده است

افسوس سکوت من بی پرواست

انگار برای او دوباره من خم شده ام

گذرت اگر به اینجا افتاد!

برای دل من هم بخوان فاتحه ای!

جرم من چیست که ره هموار نیست؟

گر چه همواری این ره دگر همراه نیست!

دل کندن اگر آسان بود فرهاد دل می کند نه کوه!

هوای دلم

در حالت هشدار است!

اما نه من عاشقی کردن را تعطیل می کنم

و نه

بر دوستت دارم گفتن هایم ماسک می گذارم

این نفس گیر جذاب را با هیچ چیز دیگر عوض نخواهم کرد!

تمام زندگی ام صرف شعر گفتن شد

از آن زمان که شنیدم تو شعر می خوانی!

در خلوت من.... خیال سبزت جاریست

این قسمت بی تو بودنم.... اجباریست

 گاه با کوشش بسیار غزل ساخته ام

فارغ از هرچه بگویی به تو پرداخته ام

تو همانی که مرا بر سر ذوق آوردی

هیچ کس را بخدا مثل تو نشناخته ام

تلخ است که لبریز حقایق شده است

زرد است که با درد موافق شده است

عاشق نشدی وگرنه می فهمیدی

پاییز بهاریست که عاشق شده است

اینستا فرستادم جوابشو.

البته قرار شد دو سه سط جواب دم.

خب همین گم نکردنا بخشی از جبران بدهی سنگینه

شب از نیمه گذشت و دیده باز است

چرا امشب شبم دور و دراز است

وضو کن با سرشک جانم امشب

که امشب فرصت راز و نیاز است

حاضرم قسم بخورم غیر خودم و خدا هیچ کس هیچ کس از دلم خبر نداره حتی نزدیکترین شخص بهم.

و مطمئنم دیگه کسی نمی فهمه که... مطمئنم

آها حوص طراحی کردم نشستم اونو سر هم کردم بعد از صفحه لپ تاپ عکس گرفتم.

چرا دیگه نمی پرسید؟